عاقبت

روز و شب فکر من اینست که قضا

عاقبت منزل ویران به کجا می دهدتم

***

از خیال تو مرا می رسد آن تیر بلا

که نهان است و زغیب می زنتم

***

از ازل بود و چنان خواهد ماند

در پی دوری عشق مرغ وصال خواهد خواند

***

گرخزان سخت بیافتد به دل عاشق ومست

و ز پی اش باد بهار رقص کنان باشد و هست

***

گر تو مه رویی و خوش پیکری و دل می بازی

به جرمی دل غمگین مرا حبس دلت می سازی

***

تو مپندار که منزل ز برِ ما بردی

شهد انگور و شرنگ را به ساغر خوردی

***

هر چقدرسخت شکن هستی و مرمر صفتی

عاقبت طعمه ی چنگال ناانکارعشق درزحمتی

نوامبر/87/رضا